سيماي زيبايي از منظر قرآن (ابزار زيبايي، زيباجلوه دهندگان ، آثار زيبايي)

این پژوهش با موضوع «سیمای زیبایی از منظر آیات و روایات»، به منظور بررسی حقیقت زیبایی در کلام الهی و روایات ائمه اطهار:، از ابعاد مختلف، جمع آوری شده است.

زیبایی، تجلی نظم و هماهنگی همراه با عظمت، پاکی، درستی و محرک عقل، تخیل و تمایلات عالی انسانی و پدید آورنده­ی لذت می باشد.

برای بررسی مفهوم زیبایی درکلام الهی، از واژه های«جَمیل»، «حُسن»، «بَهجَة» و«حِبر» استفاده شده است.

از حکمت زیبایی این است که خداوند حکیم، همه چیز را زیبا و قشنگ آفرید تا بشر از آن لذت برده، آفریدگار آن را بشناسد و بدین وسیله آنان را در معرض آزمایش قرار دهد.

مصادیق زیبایی دو قسم هستند: مصادیق مادی زیبایی و مصادیق معنوی زیبایی، که هر یک در جایگاه خود از کمال و مطلوبیت برخوردار است. آسمان زیبا، زیبایی گیاهان، مرکب زیبا و ... در مصادیق مادی زیبایی قرار می گیرند.

مصادیق معنوی زیبایی شامل زیبایی ایمان، صبر زیبا، عفو زیبا، سخن زیبا و... می شود که این نوع زیبایی ها باید بیش تر مورد توجه انسان قرار بگیرد؛ چرا که سیرت زیبا بهتر از صورت زیباست و باطن و اعمال انسان است که باقی می ماند و انسان به وسیله­ی آن می تواند خود را به کمال حقیقی برساند.

اما در این راه نباید از زیبا جلوه دهندگان کـه شیطان و هوای نفس است و می کوشند تـا نازیبایی ها را جایگزین زیبایی های حقیقی نمایند، غافل شود.

بشر با نگریستن به زیبایی ها و تأمل و تعقل در آن، می تواند به بصیرت و تذکر که هر دو نقش به سزایی در خداشناسی دارند و از آثار زیبایی محسوب می شوند، دست یابد .

در این پژوهش مطالب به اعتبار روش جمع آوری اطلاعات، از نوع کتاب خوانی، به اعتبار ماهیت، توصیفی می باشد و برای جمع آوری مطالب از منابع وکتب لغوی، تفسیری و روایی استفاده شده است.