بررسي وجوه معنايي واژگان صراط، سبيل و طريق و تأثير آن در فهم قرآن

موضوع پژوهش، بررسي وجوه معنایی واژگان «صراط»، «سبيل» و «طريق» درفرهنگ  قرآن و تأثير آن در استعمالات قرآني است. در معناشناسي واژگان قرآن، به دليل عدم توجه به ريشه و تفسير كلمات، اشتباهاتي پيش مي آيد كه براي كاهش آن ها و شناخت معناي دقيق واژگان «صراط»، «سبيل» و «طريق» به تدوين اين پژوهش پرداخته شده است . در جمع آوري مطالب از كتب روايي، تفسيري، تاريخي، لغت و ترجمه هاي زيادي استفاده گرديده است.

با دقت در آياتي كه واژة«صراط»،«سبيل»و«طريق»درآنهااستعمالشده،بهدستميآيدكههيچگاهنميتوانصرفمعنای ظاهری« راه» يكي از اين واژه ها را به جاي ديگري به كار برد بلكه هر گاه منظور آیه، راه حق و آسان براي رسيدن به لقاي الهي باشد، از واژة«صراط»، زمانی که مقصود، راه رسيدن به هدف مادي و معنوي باشد و با الفاظ خاصی مقید شده باشد واژة«سبيل»استعمالمی شود، و برای اراده ی راهی خاص و مطمئن از طرف خداوند، به طوری که طی کردن آن به سهولت صراط امکان پذیر نباشد از واژة«طريق»استفادهميشود.

هریک از واژگان قرآنی وجوه خاصی دارند  بنا بر این در استعمال هر واژه علاوه بر توجه  به بار معنايي خاص آن باید وجوه آن را نیز در نظر داشت تا به حکمت و فلسفه ی خداوند در استعمال واژگان قرآنی دست پیدا شود.