دست نوشته هایی از شهیدچمران

ای خدای بزرگ! ای ایده‌آل غایی من! ای نهایت آرزوهای بشری!

عاجزانه در مقابلت به خاک می‌افتم، تو را سجده می‌کنم، می‌پرستم، سپاس می‌گویم و ستایش می‌کنم كه فقط تو، آری تو ای خدای بزرگ، شایسته سپاس و ستایشی! محبوب بشری! فقط تویی! گمشده من تویی! ولی افسوس که اغلب تظاهرات فریبنده و زودگذر دنیا را به جای تو می‌پرستم، به آنها عشق می‌ورزم و تو را فراموش می‌کنم!

اگرچه نمی‌توانم آن را هم فراموشی بنامم؛ چون یک زیبایی یا یک تظاهر فریبنده نیز جلوه توست و مسحور تجلیات تو شدن نیز عشق به ذات تو است!

من هرگاه مفتون چیزی شده‌ام، در اعماق دل خود به تو عشق ورزیده‌ام و بنابراین ای خدای بزرگ تو از این نظر مرا سرزنش مکن. فقط ظرفیت و شایستگی عطا کن تا هرچه بیشتر به تو نزدیک شوم و در راه درازی که به سوی بوستان بی‌انتها و ابدی تو دارم، این سبزه‌ها و خزه‌های ناچیز نظر مرا جلب نکند و از راه اصلی باز ندارد ...

در دنیا به چیزهای کوچکی خوشحال می‌شوم که ارزشی ندارند و از چیزهایی رنج می‌برم که بی‌اساس‌اند. این خوشی‌ها و ناراحتی‌ها دلیل کم‌ظرفیتی من است. هنوز گرفتار زندان غم و اندوه‌ام، هنوز اسیر خوشی و لذتم ...کمند دراز آمال و آرزو بال و پرم را بسته، اسیر و گرفتارم کرده و با آزادی - آری آزادی واقعی -  خیلی فاصله دارم!

ولی ای خدای بزرگ! در همین مرحله‌ای که هستم، احساس می‌کنم که تو مانند راهبری خردمند مرا پند و اندرز می‌دهی، آیات مقدس خود را به من می‌نمایی و مرا عبرت می‌دهی.

چه بسا که در موضوعی ترس و وحشت داشتم و تو مرا کمک کردی، چیزهای محال و ممتنع را جنبه امکان دادی و چه بسا مواقعي که به چیزی ایمان و اطمینان داشتم، ولی تو آن را از من گرفتی و دچار غم و اندوهم کردی و به من نمودی که اراده و مشیت هر چیز به دست تو است.

فعالیت می‌کنیم، پایین و بالا می‌رویم، ولی ذلت و عزت فقط به دست تو است!

يادداشتي از كتاب خدا بود و ديگر هيچ نبود

دست‌نوشته‌هاي شهيـد دكتـر مصطفي چمـــران