توسل در راستای توحید

چکیده

پژوهش حاضر پیرامون موضوع توسل و بررسی عینیت یا ضدیت آن با توحید است. این موضوع، بحثی کلامی است و از طریق آیات و روایات اثبات می گردد که نه تنها عقل و فطرت و قرآن، توسل به پیامبران و انسانهای صالح را تأیید کرده است، بلکه این مسأله در راستای توحید است چرا که متوسِّل، برای انسانهای صالح، استقلالی قائل نیست و آنها را خدا نمی پندارد بنابراین  توحید عبادی و افعالی خدشه دار نمی شود و اگر به غیر این صورت باشد یعنی استقلالی جدای از خداوند برای انسانهای صالح قائل شود جزء توسلات باطل و تحریف شده خواهد بود که همه مسلمین باید با آن مبارزه کنند نه این که برخی منکر اصل توسل شده و نسبت شرک یا بدعت به آن بدهند و برخی دیگر به توسل باطل منحرف شوند.

توسل به صالحین منحصر به زمان حیات آنها نمی شود و ارتباط با ارواح آنان و استمداد از ایشان پس از مرگشان نیز میسر است و این موضوع از طریق آیات و روایات و شواهد تاریخی ثابت گردیده و هیچ سند قطعی ای آن را شرک نپنداشته است.