پيامبر صلى الله عليه و آله: بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى شوم.
بررسي تطبيقي حضانت در مذاهب خمسه
چکیده
موضوعي كه در اين رساله به آن پرداخته مي‌شود، بررسي تطبيقي حضانت در مذاهب خمسه مي‌باشد.
هدف از نگارش اين تحقيق، بيان نظرات مختلف فقهاي شيعه و عامه در مسأله‌ي حضانت بوده كه به مقايسه اين ديدگاه‌ها مي پردازد.
اين پژوهش، سعي در تبيين مفهوم حضانت و تفكيك آن از موارد مشابه دارد و به حق و تكليفي بودن حضانت مي‌پردازد. سپس نظر فقها را در حق حضانت بررسي كرده و به معرفي كساني مي‌پردازد كه در فقه اماميه و عامه، حضانت به آنها تعلق مي‌گيرد. در نهايت اختلاف‌نظر فقه اماميه و عامه در شرايط و مسائل حضانت از قبيل: بازگشت حق حضانت، اجرت حضانت و پايان آن‌را بيان مي‌كند.
در راستاي تحقق مسائل ياد شده، از منابع فقهي استفاده شده كه اين امر از طريق روش كتابخانه‌اي، صورت گرفته است.
در لغت به نگهداري و تربيت فرزند،حضانت گفته مي‌شود. اكثر فقهاي شيعه و عامه حضانت را حق توأم با تكليف مي‌دانند كه مي‌توان آن را اسقاط كرد؛ ولي بر اساس قانون، نوعي تكليف تلقي مي‌شود.
بنا بر قول مشهور اماميه، حضانت پسر تا دو سال و دختر تا هفت سال، با مادر و بعد از آن به عهده‌ي پدر است. در صورت فوت يكي از والدين، حضانت با آن كه زنده است مي‌باشد و در صورت فوت هر دو، سرپرستي به جد پدري مي‌رسد.
در صورتي كه فقهاي عامه، اصل حضانت را با مادر مي‌دانند و بنابر قول حنفيه و مالكيه، تا زماني كه زني از خويشاوندان زن موجود باشد، حضانت را به پدر نمي‌دهند.
هر كسي بخواهد حضانت را به عهده بگيرد، بايد داراي شرايطي از جمله: عقل، صلاحيت اخلاقي، حريت باشد و در اكثر موارد رفع مانع مانند جنون و كفر، بنا بر نظر اكثر فقهاي اماميه و عامه، حضانت به فرد ممنوع بازگشت مي‌كند. و در نهايت بنابر قول مشهور اماميه، حضانت با بلوغ و رشد به‌پايان مي‌رسد.
- افزودن نظر جدید
- 1155 خوانده
