الان 31 سالمه دیگه کسی نمیاد خواستگاریم

1392/12/13  |  1،773 بازدید

سوال:

سلام. دلم خیلی گرفته. یک پدر معتاد داغون داشتم که 3 سال پیش مرد. اطرافیان همش اذیتم میکردند تحقیرم میکردند سعی کردم خودمو بکشم بالا فوق لیسانس گرفتم ولی اعتماد به نفسم خیلی ضربه خورد خواستگارای دردبو داغون الانم 31 سالمه دیگه کسی نمیاد خواستگاریم بازم از تحقیر و کنایه خسته شدم با یک پسری دوست شدم 3 سال کوچیکتره میگه فقط دوستیم بیشتر اذیت میشم ولی تنهاییم ازارم میده کارم که شکر خدا نیست واقعا خستم.

پاسخ استاد مشاور(خانم الهامه محسنیان)

دوست عزیز سلام. درست است که تا جای کسی نباشیم نمی توانیم با تمام وجود او را درک کنیم، اما من می توانم این را درک کنم که احساس تنها بودن و بی یار و یاور بودن احساس خوبی نیست. من نمی توانم احساس واقعی شما را کاملا درک کنم، اما می فهمم که اکنون تقریبا چه حسی دارید و دوست دارم به شما کمک کنم کمی از این حس خارج شوید و کمی احساس سبکی کنید. پس سعی نمی کنم به شما راهنمایی خاصی بکنم فقط می خواهم به شما کمک کنم تا بتوانید جنبه های مثبت زندگی خود را کمی پررنگ تر ببینید. 

درست است که ازدواج کردن آرزوی طبیعی هر دختری است و مزایای زیادی می توان برای آن ذکر کرد و من به شما حق می دهم که از نداشتن خواستگار مناسب نگران باشید، اما قبول کنید که امروزه ازدواج کردن مزایای خاص خود را دارد و ازدواج نکردن هم مزایای خاص خودش را. کمی با خود فکر کنید و بدون اینکه فقط بخواهید خود را توجیه کنید خیلی صادقانه برای خود بیان کنید که ازدواج نکردن شما تا الان، چه جنبه های مثبتی برای شما داشته است.

مثلا می توانید به این جنبه نگاه کنید که درست است که تا اکنون ازدواج نکرده اید اما اگر از این پس، موقعیت مناسبی برایتان برای ازدواج پیش آمد شما فرصت آن را خواهید داشت که حداقل در انتخابتان دقت بیشتری بکنید و تصمیم عجولانه ای نگیرید. برخلاف خیلی هایی که اول ازدواج کرده اند، بعد به این فکر افتاده اند که آیا انتخابشان درست بوده است یا نه، و با آنکه پس از مدتی از انتخابشان پشیمان شده اند ولی به قول خودشان دیگر نه راه پس دارند و نه راه پیش! پس شما به نوعی چند پله از آنها بالاترید و هنوز برای زندگی آینده تان فرصت انتخاب دارید و به این موضوع آگاهی دارید که ازدواج نکردن به مراتب بهتر است از ازدواج نادرست کردن.

فکر نکنید که تنها راه خلاص شدن از تنهایی، ازدواج کردن است. ازدواج کردن می تواند یکی از راه های رهایی از تنهایی باشد، اما تنها راه نیست. افرادی هم هستند که ازدواج کرده اند اما هنوز حس می کنند تنهایند.

دوست عزیز، شاید دوستی با آن آقا هم برای مدتی شما را از تنهایی بیرون بیاورد، اما خودتان بهتر از هرکسی می دانید که جدا شدن از او پس از اینکه به او عادت کردید و به او وابسته شدید می تواند ضربه های روحی بسیار بدتری به شما بزند و در مدت دوستیتان هم همیشه باید نگران این موضوع باشید که او بالاخره شما را تنها خواهد گذاشت. من نمی خواهم حرف های کلیشه ای به شما بزنم و مطمئنا شما خودتان همه اینها را خوب می دانید، اما به هر حال زمانی می رسد که آن آقا تصمیم به ازدواج می گیرد و شما را ترک خواهد کرد و آن زمانی است که احتمالا تحمل دوری از او برایتان سخت و دردناک خواهد بود. پس چه کسی دلسوز تر از خودتان برای خودتان؟ خودتان را دوست بدارید و اجازه ندهید احساساتتان به این راحتی جریحه دار شود.

قبول دارم که احساس تنهایی احساس خوبی نیست، پس سعی کنید تنهایی خود را به بهترین روش ممکن پر کنید، با روشی بدون ترس و نگرانی از آینده آن. مثلا می توانید یک دوست دختر خوب برای خود پیدا کنید. حداقل آن این است که پس از مدتی از نظر روحی ضربه نخواهید خورد. به کلاس های مورد علاقه تان بروید، با دوستان و اقوام بیشتری ارتباط برقرار کنید، به تفریحات سالم بپردازید، به اندازه کافی استراحت کنید، به خوابتان اهمیت دهید، به تغذیه سالم اهمیت دهید، حتی سعی کنید از غذا خوردنتان هم لذت ببرید و طعم آنچه می خورید را با تمام وجود حس کنید، از طبیعت استفاده کنید، در هوای پاک نفس عمیق بکشید و ...    

پس تا زمانی که فرصت خوبی برای ازدواج برایتان پیش نیامده از زندگی اکنونتان لذت ببرید و شاد بودن را از خود دریغ نکنید. از طرف دیگر سعی کنید اعتماد بنفس خود را بالا ببرید تا حدی که تحقیر و کنایه دیگران نتواند حس بدی را به شما منتقل کند. قبول کنید که این زندگی شما بوده است و شما هم مانند هیچ کس در سرنوشتتان و اینکه در چه خانواده ای به دنیا آمده اید و ... دخیل نبوده اید. هر کسی می توانست جای شما باشد و شما هم می توانستید جای هر کس دیگری باشید.

کتاب های زیادی برای افزایش اعتماد بنفس وجود دارد. سعی کنید در این زمینه کتاب بخوانید. اما بطور کلی به خود اطمینان کنید و خودتان را جدی بگیرید. نکات مثبت خود را بنویسید و مدام آنها را مرور کنید و وقتی احساس کردید اعتماد بنفستان پایین آمده است آن ویژگی ها را برای خود یادآوری کنید. یکی از نکات مثبت شما که خودتان به راحتی از آن گذشته اید توانایی شما در کسب علم و تحصیل است. گرفتن مدرک فوق لیسانس چیز کمی نیست و به تنهایی می تواند چندین پله اعتمادبنفستان را بالا ببرد. حتما خیلی نکات مثبت دیگری در شما وجود دارد و خیلی ها و حتی خودتان از آنها بی خبرید. آنها را به خود یادآوری کنید و حتی در معرض توجه دیگران قرار دهید.

اگر سعی کنید از مشاوره حضوری هم بهره بگیرید انشاءالله سریعتر به نتیجه دلخواهتان خواهید رسید. در نهایت یادتان باشد گفتن همین که من اعتماد بنفسم پایین است باعث پایین تر آمدن اعتماد بنفس شما می شود. دعا کردن را درحق خود و دیگران فراموش نکنید. همانگونه که خداوند در سوره غافر آیه 60 می فرمایند:

"اُدعونِی اَستَجِب لَکُم: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم"

دوست گرامی اگر در قسمت نظرات بنویسید که این مشاوره چقدر توانسته است برایتان مفید باشد و چه نکات مثبت و منفی برایتان به همراه داشته است، سپاسگذاری می کنم. روزگارتان شاد و بر وفق مرادتان باد، انشاءالله.