کودک آزاری از منظر فقه و حقوق

موضوع تحقیق پیش رو کودک آزاری از منظر فقه و حقوق می­باشد. این پژوهش با اثبات حـرمت کودک آزاری در فقه نگارش شده است. ماهیت کودک آزاری، به طور کلی آزار و اذیت می­باشد. در اسلام نیز هرگونه آزار و اذیت به موجودات و انسان­ها که اشرف مخلوقات هستند، پذیرفته نیست به خصوص آزار انسان و به طریق اولی­ کودک که خداوند به او کرامت بخشیده است، از معاصی بزرگ  محسوب می­شود و شخص کودک آزار بشارت به کیفر سخت و عذاب الهی شده است. در نظام حقوقی ما نیز از کودک آزاری منع شده و مرتکب آن، ضامن هرگونه آسیب به فرد آزاردیده و دادن دیه و مانند آن خواهد بود. کودک آزاری معضلی است که در جهان امروز رو به فزونی گرفته است و اخبار مربوط به آن، دل هر انسانی را می­آزارد.

در این تحقیق سعی بر آن است که انواع، عوامل و پیامدهای کودک آزاری و هم­چنین حرمت اذیت و آزار کودک در اسلام با استناد به آیات و روایات معصومین: و دستاوردهای علوم بشری پرداخته شود. این پژوهش که با مراجعه به منابع کتابخانه­­­­­­ای و روش توصیفی  صورت گرفته است، علاوه بر بهره­گیری از کتب و مقالات روانشناسی، از قرآن کریم و تفسیر المیزان به صورت مختصر استفاده شده است.

نتیجه­ی بدست آمده بیانگر این است که کودک آزاری از مصادیق ظلم و از مسلم­ترین اعمال حرام بوده و ممنوع است. هم­چنین آثار و پیامدهای جبران­ناپذیری را بر روح و روان کودک به جا می­گذارد که تا بزرگسالی باقی می­ماند و حتی گاهی منجر به خودکشی کودک آزاردیده در بزرگسالی می­شود. لذا می­بایست مسئولین و دست­اندکاران این امر مهم در جهت کاهش و از بین رفتن آن، هرچه سریع­تر اقدام کنند.